Is een pelgrimstocht niet gewoon een lange wandeling? En kan elke wandelaar niet een pelgrim worden? Nu steeds meer mensen pelgrimstochten zoals de Camino Frances bewandelen zonder religieuze bedoelingen, zijn dat relevante vragen.

Wat maakt een pelgrimstocht anders dan andere meerdaagse wandelroutes? Hoewel de begrippen in veel gevallen overlappen, zijn er wel degelijk verschillen. Volgens ons zijn er een paar elementen die bij elke pelgrimsreis terugkomen en die niet per se onderdeel uitmaken van een meerdaagse wandelroute.

Pelgrimstocht vs. lange wandeling:

1. Spiritualiteit

Ten eerste heeft een pelgrimstocht een spiritueel element. Voor sommige wandelaars hangt dit samen met religie, maar dit hoeft niet. Ook iemand die niet religieus is, kan immers een pelgrim zijn. De spirituele betekenis van een pelgrimstocht kan per persoon verschillen. Sommige pelgrims zoeken contact met een overleden naaste of genezing voor een ziek familielid. Anderen maken de tocht om een persoonlijk trauma te verwerken of dichter bij zichzelf te komen.

2. Samen wandelen

Op een wandeltocht kan jij de enige wandelaar zijn, maar een pelgrimstocht wordt gelopen met miljoenen anderen. Je zal onderweg continu pelgrims tegenkomen met wie je de unieke ervaringen deelt. Hierdoor heb je al snel het gevoel dat je deel uitmaakt van een groter geheel. Een pelgrim loopt in de voetsporen van miljoenen anderen en kan zich verbonden voelen met mensen die eeuwen geleden hetzelfde deden. Dit maakt de pelgrimsreis voor velen een erg intense en unieke ervaring.

3. Op zoek

Een pelgrimstocht is, mede door het spirituele element, eigenlijk altijd een zoektocht. Een pelgrim kan op zoek zijn naar begrip, rust, verandering, liefde, vrede, vriendschap of verrijking – of soms zelfs al die dingen bij elkaar!

4. Dieptepunten

Zonder een moment van afzien, is een pelgrimstocht niet compleet. Blaren op voeten, een eenzaam moment van heimwee, een onoverbrugbare taalbarrière: juist de moeilijke momenten van een pelgrimstocht maken de reis zo onvergetelijk. Wie de Camino wandelt, maakt een persoonlijke ontwikkeling door. Juist door fouten te maken, leert de pelgrim om op een nieuwe manier naar zichzelf te kijken. En door zo nu en dan een dieptepunt mee te maken, worden de hoogtepunten van de Camino nog mooier en betekenisvoller.

5. Altijd rijker thuis

Pelgrims komen rijker thuis. Op een wandeltocht wordt vaak iets achtergelaten: stress, zorgen, onrust. Op een pelgrimstocht wordt daarnaast ook onherroepelijk iets mee terug naar huis genomen: nieuwe inzichten, inspiratie, het e-mailadres van een nieuwe vriend voor het leven…

6. Mensen maken de route

De gemeenschap vormt een pelgrimstocht. Hoewel de natuur rond de Camino mooi meegenomen is, draait de route uiteindelijk om de mensen. Een pelgrimsroute kan immers alleen in stand worden gehouden door de mensen die het pad in leven houden. Dat zijn de pelgrims die de route bewandelen, maar ook de lokale bewoners die reizigers verwelkomen en bijstaan. De eigenaar van een gasthuis, een chef in een lokaal restaurant langs de route en de monniken in de kloosters – elk van hen vormt de pelgrimstocht en bouwt mee aan de toekomst van de route. Zodra je de eerste stappen van de pelgrimsroute zet, maak je deel uit van de gemeenschap rond de tocht.

7. Naar het eindpunt

Een pelgrimstocht leidt naar een duidelijk eindpunt. Wandelingen kunnen overal beginnen en eindigen, maar bij een pelgrimstocht wandel je elke dag richting hetzelfde doel. De eindbestemming is een houvast, dat gedurende de hele reis voelbaar aanwezig is. Wanneer pelgrims het eindpunt bereiken, geeft dit vaak een extatisch gevoel, dat niet bij alle wandelingen aanwezig is.

Weet jij nog meer verschillen tussen een pelgrimstocht en een lange wandeling? Deel je ervaringen in een reactie!